De kloosterrondwandeling in Megen is kort in afstand, maar wat je op je wandeling in het Brabantse stadje te zien krijgt, is zonder overdrijven indrukwekkend. Niet voor niets draagt Megen de bijnaam ‘Assisi aan de Maas’. Want net als in de Italiaanse bedevaartstad struikel je hier over het religieus erfgoed.
Tekst Eva Hopstaken
Foto’s: Brabant Partners / Bjorn Snelders
Een warm welkom in het hart van Megen
Met amper tweeduizend inwoners lijkt Megen amper de moeite van een bezoek waard. Maar niets is minder waar. Op deze plek gaan geschiedenis, spiritualiteit en gastvrijheid naadloos in elkaar over. Onze tocht zal ons niet alleen langs eeuwenoude kloosters, kapellen en monumentale gebouwen brengen, we zullen ook door de groene natuur net buiten het centrum stappen en genieten van de bourgondische plekjes die deze plaats rijk is. “Volgens mij is dit het beginpunt van onze wandeling”, klinkt het over de kinderkopjes in Megen.
Van worstenbroodje tot kloostertuin: Bourgondisch Megen
Waarschijnlijk heeft mijn wandelmaatje gelijk, maar na een lange autorit neemt een knorrende maag het over van de routebeschrijving. Het klooster Sint-Antonius van Padua mag dan het officiële startpunt zijn, het terras aan de overzijde, voor het gerenoveerde Acropolis, lonkt. De geur die vanuit de inpandige zorgbakkerij Antoon & Frans, (een verwijzing naar Franciscus van Assisi en Antonius van Padua) komt, is simpelweg niet te weerstaan. Na een warm worstenbroodje en een dampende kop koffie keren we terug naar 1645, het jaar waarin de franciscaner monniken hun intrek namen in Megen. De kloosterkerk, die overdag vrij toegankelijk is voor bezoekers, is bont qua interieur maar er heerst rust. Bij het buitengaan groet een inwoner ons: “Kom om 14 uur even terug, dan is de kloostertuin Het Hof van Lof geopend en kun je een kijkje nemen in de eeuwenoude moestuin van de broeders.”
Roerig verleden, rustig heden
Via panden die ooit dienstdeden als brouwerij en een korenmolen die spelt en tarwe maalt, verlaten we het compacte centrum van Megen. Boven op de gevangenentoren, een van de voormalige toegangspoorten tot de stad, kleppert een ooievaarsduo. Een vredig tafereel, maar zo rustig ging het er hier niet altijd aan toe. In de tijd dat Megen een vestingstad was, kende het roerige jaren. Meermaals vielen de Megenaren ten prooi aan plundertochten, de Tachtigjarige Oorlog hield hier flink huis en er woede een grote stadsbrand. Bovendien zat de leider van de Bende van Oss hier achter de tralies. Al was dat volgens de overleveringen van korte duur omdat hij na een dag opsluiting al de benen nam
Nieuwsgierig naar de rest van dit artikel?
Dit artikel komt uit Toeractief 5 van 2025. Die editie staat vol met wandel- en fietsroutes, achtergrondverhalen en andere rubrieken. Dit artikel verder lezen? Toeractief 5-2025 is te koop in onze webshop.
Bekijk hier de opties voor een abonnement
